شاید در ابتدا هزینه ساخت سازه های فضاکار، نسبت به سازه های معمول بیشتر باشد، اما در دراز مدت بهره‌وری افراد ساکن در این سازه بیش از افرادی خواهد بود که در سازه های خرپایی ماهیچه ای مشغول به کار هستند و این مسئله خود منجر به افزایش تولید و افزایش سود خواهد شد.
از انجا که اتصالات جوش اجرا شده در محل از کیفیت یکسانی برخوردار نیستنذد برای اجرای گنبدهای مشبک تک لایه که اغلب در برابر کمانش فروجهنده ضعیف هستند.
مناسب نیست بنابراین پیشنهاد شد که کارفرما گنبد مذکور را با غاتصالات مفصلی اجرا کرده است.
چهار قوس پیرامونی را در کارگاه جوش داده به محل منتقل گند.
دکتر ایخوت از همکاران پروژه پیشنهاد کرد که یک گزارش مفصل تر از تغییرات لازم را از دلف برای انها ارسال کند.
در برخی از سیستم ها تنها از یک نوع واحد تکراشونده و برخی دیگز از چند واحد متفاوت برای ایجاد مجموعه یا زیرمجموعه های شبکه ای سازه فضاکار استفاده می شود. سیستم های متشکل از تعداد محدودی از واحدهای حتی المقدور یکسان تکرارشونده یا حداقل با فرم ها و ابعاد کلی یکسان و به اصطلاح مدوله در خور پیش ساختن و تولید انبوه صنعتی می باشند . متداول ترین انوا این سیستم ها با توجه به کاربرد گسترده انها در سازه های فضاکار شامل سیستم های موسوم به دایاموند کیوبیک یونی بات و اسپیس دک تقسیم بندی می گردند سیستم اتصال واحدی تولید شده شرکت های ایرانی مشابه سیستم اتصال واحدی نوع یونی بات فرانسه می باشد.
به دلیل وجود فضای باز بین دو لایه شبکه های فضایی ، نصب تاسیسات مکانیکی و الکتریکی و کانال های هوا درون ارتفاع سازه به سادگی میسر است .
با این مزیت که این تاسیسات از حداقل دید برخوردار می باشدو همچنین اتصال این قطعات و قطعات الحاقی دیگر نظیر تابلو ها ، نورافکن و .به دلیل وجود سیستم منظمی از تکیه گاه ها ، اتصال این تاسیسات بسیار ساده است اگر تجهیزات سنگینی در سازه فضایی نصب شود ،بار بازده باید بر نقاط گره ها وارد شود .6-اجزای مدولار :براین اساس اجزای سازه با ابعاد بسیار دقیق و با کیفیت مطلوب تولی می شودو اغلب به راحتی قابل حمل و نقل هستندو به جز برپایی در سایت به کار بیشتری نیاز ندارند.به دلیل این طبیعت مدولار ، سازه های فضایی به راحتی
ویژگی های سازه های فضایی گره ای : خصوصیات سازه فضایی با اتصال MERO قابلیت “پوششفضاهایوسیع باحداقل‌تکیه‌گاه ” دراطراف‌و بدون استفاده‌از تکیه‌گاه‌های میانی‌و یا باحداقل‌تکیه‌گاه‌های میانی‌را دارد. سبک بودن سازه های فضایی گره ای مهمترین‌خصوصیت این نوع‌سازه “سبک بودن” در کنارسختی‌بالای آن‌می‌باشد که‌در دهانه‌های بزرگ‌کمک فوق‌العاده‌ای درکاهش‌مصرف‌فولاد و همچنین‌کاهش‌هزینه‌های تمام‌شده سازه‌اجراشده نسبت‌به سازه‌های‌مشابه می‌نماید. سرعت…
میزان انتقال گشتاور و صلبیت خمشی به سه رده اصلی اتصالات مفصلی اتصالات نیمه صلب و اتصالات صلب تقسیم می شوند.
صلبیت خمشی اتصال بر شرایط سر حدی دو انتهخای عضو تاثیرگذار بوده و در ضریب طول موثر عضو و در نتیجه نسبت لاغری عضو اثر داشته و به این ترتیب در طراحی اعضای فشاری تاثیرگذار خواهد بود.
براساس طرح اولیه سازه فضاکار ابعاد اولیه سیستم پیونده انتخاب می شود.
طبق دسته بندی اتصالات از دیدگاه میزان صلبیت نوع اتصال و میزان صلبیت ان انتخاب می شود.
مدل سازی و تحلیل سازه بر اساس اطلاعات فوق انجام شده و با استفاده از روش آزمون و خطا و طی فرایند تکرار در تحلیل و طراحی مجدد باید در نهایت همگرایی لازم بین فرضیات به کار رفته در مدل سازی با نتیجه تحلیل نهایی حاصل شود.
به عبارت دیگر براساس نیروهای موجود در سیستم پیونده فرضیات مربوط به صلبیت سیستم باید همساز و هماهنگ شود.
دسته بندی از دیدگاه روش اجرای اتصال
دسته بندی از دیدگاه سیستم های پیونده ها و شیوه های ساخت و مصالح مربوط
تنش های ایجاد شده در اتصالات سازه هایفضاکار از تنوع خاصی برخوردار است.
به نحوی که یک اتصال یا پیونده می توانند به تنهایی یا همزمان تحت اثر نیروهای محوری برشی و لنگرهای خمش و پیچشی چند محوری قرار گیرد
طرح بر این فرض استوار است که هیچ یک از اعضا تا زمانی که بار وارده با بار ضریب دار نرسیده است دچار شکست نشود اکثر مهندسین طراح این بار را به عنوان بار حدی می شناسند.
در صورتی که رفتار عضوالاستوپلاستیک باشد تحلیل الاستیک جواب حد پایین را به دست خواهد داد.
به هر حال بعد از رسیدن اولین عضو به ظرفیت باربری خود رفتار عضو بستگی به موقعیت و رابطه بین نیروی محوری و تغییر طول ان عضو دارد مانند اسلیم در برابر شکست ترد در کشش و یا رفتار پایدار ناپایدار بعد از کمانش در عضو فشاری در عمل توجه خاصی به رفتار الاستوپلاستیک نمی شود.
چرا که حاشیه اطمینان مشخصی رعایت شده و هر ذخیره مقاومت برای عضور در جهت اطمینان است.
ولی صرفه جویی اقتصادی ناشی از طرح الاستوپلاستیک هزینه اضافی محاسبات و طرح را توجیه نمی کند.
هر سازه فضاکار شبکه ای متشکل از تعداد قابل توجهی از اجزای گوناگون است .
این اجزا را می توان با توجه به رفتار انها در مجموعه سازه به سه رده کلی اعضا اتصالات و تکیه گاهر ها تقسیم کرد
اعضا اظلاع تشکیل دهنده شبکه سازه فضاکار هستند که مطلبق با تقسیم بندی ارائه شده می باشد
اتصالات عبارتند از گره های شبکه سازه فضاکار که انتقال نیروهای بین اعضا را برعهده دارند و بسته به عوامل مختلف از جمله رفتاری که تحت اثر کنش ها بروز می دهند دسته بندی می شوند.
تکیه گاه ها گره هایی از شبکه فضاکار می باشند که بار های وارده بر سازه فضاکار را به شالوده پایه ها یا دیگر سازه ها یا تکیه گاه ها منتقل کرده و در عین حال از حرکت سازه فضاکار به صورت جسم صلب ممانعت به عمل می اورند.