دسته بندی اتصالات
در این مرحله دسته بندی اتصالات و پیونده های سازه فضاکار بر اساس صلبیت خمشی در نظر گرفته شده است.
بر اساس این اتصالات به سه نوع متفاوت دسته بندی می شوند:
-
اتصال مفصلی
-
اتصال صلب
-
اتصال نیمه صلب
طراحی جزییات انواع اتصالات باید به نحوی صورت گیرد که رفتار اتصال با فرضیات تحلیل سازگار باشد
اتصال با عملکرد نزدیک به مفصل
اتصالی با عملکرد نزدیک به مفصل تلقی خواهد شد که:
-
قابلیت اندکی برای انتقال لنگر عضو داشته باشد.
اتصالاتی که قادر به انتقال لنگر گیرداری عضو تا میزان حداکثر 20درصد لنگر گیرداری عضو باشند به طور معمول در این دسته طبقه بندی می شوند.
- در میدان حاکم تلاش های اتصال مقدار لنگر ناچیز باشد
اتصال با عملکرد نزدیک به صلب
اتصالی با عملکرد نزدیک به صلب تلقی خواهد شد که :
-
قادر باشد حداقل 90% گشتاور عضو را انتقال دهد
-
در صورت عدم وجود لنگر در اتصال عملا تغییر شکل های دورانی وجود نخواهد داشت و فرض رفتار صلب حتی برای یک اتصال مفصلی نیز صادق خواهد بود.
اتصال با عملکرد نیمه صلب
اتصالی با عملکرد نیمه صلب تلقی خواهد شد که بتواند لنگری مابین مقادیر 20درصد و 90 درصد گشتاور عضو را تحمل و انتقال دهد.
دسته بندی از دیدگاه روش اجرای اتصال
در طراحی اتصالات نه تنها فرضیات به کار رفته در ارتباط با صلبیت اتصالات است
باید واقع گرایانه و قابل حصول باشد بلکه نحوه اجرا و ساخت اتصال در طراحی ان نقش اساسی دارد.
با توجه به تنوع اتصالات و سیستم های پیونده در سازه های فضاکار است
از دیدگاه شیوه ساخت از جمله اتصالات و پیونده های پیش ساخته است
یا به صورت ساخت درجا یا قابلیت یا فقدان قابلیت مونتاژ نمودن سازه است
در پای کار طیف وسیعی از نوع اتصالات در سازه های فضاکار ابداع شده است
که از دیدگاه اجرایی شامل اتصالات جوشی پیچی پرسی کام و زبانه ای و یا ترکیبی از این روش ها است که در نحوه طراحی هر کدام از انها معیارهای مربوط باید به کار گرفته شوند.
در دسته بندی اتصالات از نقطه نظر نحوه اجرای اتصال نه تنها نحوه اتصال می تواند عامل اساسی در طراحی باشد.
به عنوان مثال در اتصال جوشی جوشکاری ورق های مستوی استوانه ای و کروی است
در صورت استفاده از اتصالات پرچی معیارهای خاص انها نیز باید لحاظ گردند.
در صورتی که تعیین صلبیت اتصالات با توجه به ماهیت و اجزای اتصالات به روش های تحلیلی میسر نباشد.
اتصالات جوشی
در اتصال جوشی از جوش برای اتصال اعضا به پیونده ها و یا کل اجزای اتصال و یا اتصال مستقیم اعضا به یکدیگر استفاده می شود.
اتصالات پیچی
در اتصال پیچی همانگونه که از عنوانش مشخص است از پیچ به عنوان وسیله اتصال اعضا استفاده می شود.
نمونه هایی از این نوع اتصالات در سیستم های متفاوت سازه های فضاکار در شکل های این صفحات نشان دادده است.
اتصالات پرسی
در اتصال پرسی برای اجرای اتصال انتها یا قسمتی از اعضا پرس می شوند.
اتصالات کام و زبانه ای
در این نوع از اتصال از سیستم کام و زبانه برای تامین اتصال استفاده می شود.
اتصالات ترکیبی
اتصالات ترکیبی اتصالاتی را شامل می شوند که ترکیبی متناسب از برخی از انواع اتصالات جوشی پیچی پرسی و یا کام و زبانه ای باشند.
مبانی و معیارهای طراحی اتصالات
دسته بندی پیونده ها
در انتخاب نوع سیستم پیونده با توجه به نیازها و ملزومات طرح از دو رده قابل تفکیک به شرح زیر می توان بهره گیری کرد:
و امکانات ساخت توسط طراح پیشنهاد می شود.
مبانی و معیارهای طراحی سیستم های پیونده استاندارد
انتخاب سیستم پیونده :
مدل سازی و تحلیل و طراحی
براساس طرح اولیه سازه فضاکار ابعاد اولیه سیستم پیونده انتخاب می شود.
طبق دسته بندی اتصالات از دیدگاه میزان صلبیت نوع اتصال و میزان صلبیت ان انتخاب می شود.
و با استفاده از روش آزمون و خطا و طی فرایند تکرار در تحلیل و طراحی است
در مدل سازی با نتیجه تحلیل نهایی حاصل شود.
به عبارت دیگر براساس نیروهای موجود در سیستم پیونده فرضیات مربوط به صلبیت سیستم باید همساز و هماهنگ شود.
کنترل های لازم برای ارضای معیارهای طراحی
ابعاد سیستم پیونده متناظر اختیار می شود.
انتظار می رود با ارضای معیارهای پذیرش به شرح پیشگفته کنترل های لازم از نظر ارضای ملزومات طراحی است
نظیر مقاومت شکل پذیری میزان تغییرشکل پیونده است
با این همه طراح موظف است که معیارهای لازم در طراح پروژه مورد مطالعه خود را تعیین و کفایت اجزای سیستم مورد استفاده را برای کاربردی مورد نظر کنترل نماید.
طراحی اتصالات صفحه ای
پیچ یا جوش در عضو اتصال ورق اتصال و مقاومت برش پیچ ها مورد نیاز است.
طراحی اتصالات کروی
در یک اتصال ایمن هیچ کدام از این مقاومت ها است
مبانی و معیارهای طراحی سیستم های پیونده خاص
طراحی ابعاد اتصال :
ابعاد اتصال باید طوری اختیار شود که تنش و تغییرشکل حاصل از تحلیل است
در هر یک از حالت های زیر که بحرانی تر باشند