کنترل صلبیت اتصال:
کنترل صلبیت اتصال بر اساس مطالب ذکر شده در مورد صلبیت فرض در نظر گرفته شده است
بری اتصال و میزان صلبی ان باید کنترل شود.
در مواردیذ که برای طراحی اجزای اتصال ایین نامه یا دستورالعمل معتبری موجود نباشد.
روش های تحلیلی نیز منجر به نتایج قابل اعتمادی نمی گردند
باید از روش طراحی به کمک آزمایش استفاده شود.
موارد خاص در طراحی اجزای اتصال در سیستم های پیونده خاص
جوش اندازه جوش ها در عین دارا بودن مقاومت کافی در مقابل نیروهای طراحی باید متناسب با ضخامت جداره اجزای سازه ای اختیار شود.
سیستم کنترل کیفیت جوشکاری برای کاهش نارسایی های ناشی از جوشکاری باید به نحو کارایی سازماندهی گردد.
÷یچ در طرح سازه های فضاکار می توان از پیچ های قوی به صورت اتکایی و یا اصطکاکی استفاده کرد.
÷یچ های اتصال به ویژه اتصال عضو به پیونده باید مقاومت مورد نیاز در مقابل نیروهای طراحی را داشته باشند.
نیروی برای طراحی عضو لزوما نیروی طراحی پیچ نمی باشد.
به عنوان مثال ممکن است نیروی عضو فشاری بوده است
ولی نیروی پیچ از نوع کششی باشد.
بعضی از سیستم های فغضاکار نیاز به ایجاد سوراخ در بدنه پیچ های انتهایی اعضا را دارند.
در محاسبه مقاومت این پیچ ها باید سطح مقطع پیچ به اندازه قطر سوراخ ضرب در قطر پیچ کاهش یابد
مگر اینکه سوراخ روی قسمت بدون دندانه پیچ قرار داشته است.
قطر سوراخ پیچ ها در حدی باشد که با محاسبه نشان داده شود
که وجود سوراخ اثری در کاهش مقاومت پیچ ندارد.
لغزش پیچ ها
در صورتی که رواداری اندازه سوراخ های پیچ ها در شرایط بارهای بهره برداری و بارهای نهایی باعث لغزش پیچ ها است
و در نتیجه باعث افزایش تغییرشکل ها و یا افزایش نیروها و یا تغییر جهت انها گردد.
باید این نوع عملکرد در تحلیل سازه ای و در طراحی اجزای ان منظور شود.
مخروط های انتهایی در صورت استفاده از مخروط های انتهایی این قطعات باید مقاومت لازم در مقابل خمش و لهیدگی ناشی از نیروی کششی و فشاری پیچ مربوط را با رعایت حد تغییر شکل مناسب داشته باشند.
همچنین باید برای برش استوانه ای دورادور پیچ کنترل گردند.
در طراحی سازه های فضاکار شامل هر گونه اتصال به طور عام و اتصال پیچی به طور خاص باید مقاومت اتصال با حاشیه اطمینان کافی افزون تر از مقاومت عضو اختیار شود.
تحلیل
محاسبات فنی سازه باید با بهره گیری از مدل های ریاضی تا حد امکان واقع گرایانه سازه و کنش های موثر در تطابق با شرایط مرزی متناسب با میزان دقت مورد نظر صورت گیرد.
لازم است نتایج تحلیل مدل ریاضی با بهره گیری از اصول و مفاهیم مهندسی سازه یا به روش های تجربی و از طریق ازمایش صحت سنجی شود.
تحلیل فرایندی است که طی ان می توان پاسخ سازه را تحت تاثیر کنش ها با دقت و قابلیت اطمینان مورد نظر پیش بینی کرد.
به این منظور لازم است مبانی تحلیل مدل سازی و روش های تحلیل برای رسیدن به پاسخ واقع گرایانه سازه تحت تاثیر کنش های محتمل متناسب با هر پروژه به هر نحو قابل اعتمادی تعیین شوند.
برای رسیدن به اهداف مطلوب از تحلیل سازه مورد نظر فرایند و نتایج تحلیل باید به گونه ای مناسب مورد صحت سنجی قرار گیرند.
اثار تنش های پسماند
برای اعمال تنش های پسماند به سازه های فضاکار فولادی باید از مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ایران یا ایین نامه معتبر دیگری تبعیت شود.
در صورت وجود شناخت از مکان ومیزان تنش های پسماند و اثار قابل توجه ان که در حین ساخت بافت
و اجرای قطعات و کل سازه فضاکار ایجاد می شود اعمال این اثار به نحوی واقع گرایانه در تحلیل توصیه می شود.
اثار ناشی از برون محوری بار
هر گاه در مدل سازی و تحلیل اثار ناشی از انحراف پیونده ها از هندسه ایدال به عنوان ناکاملی هندسی اولیه در نظر گرفته شده باشد.
معمولا این اثار شامل برون محوری نیز می شود
مگر اینکه هندسه اتصال به گونه ای باشد که اعمال بار به صورت برون محور را علاوه بر اثار مزبور ایجاب نماید.
در سایر موارد با شناخت مکان اعمال و میزان برون محوری های بارها در شرایط متفاوت بارگذاری اعمال اثار ناشی از برون محوری بار در تحلیل الزامی می باشد.
اثار انعطاف پذیری اتصالات و پیونده ها
اتصالات با توجه به رفتار خود اثار مهمی در رفتار کلی سازه دارند
به این منظور لازم است به نحو واقع گرایانه در تحلیل مدل سازی شوند.
در اینجا منظور از انعطاف پذیری اتصالات میزان انعطاف پذیری اتصال عضو به پیونده از دیدگاه میزان انتقال لنگر خمشی در اتصال است.
از سوی دیگر لازم است اثر انعطاف پذیری و تغییرشکل پیونه ها به ویژه پیونده های نوع نیامی و پیونده های دارای ادوات اتصال صفحه ای است
را با شناسایی رفتار پیونده به روش تحلیلی یا ازمایشگاهی در محاسبات لحاظ کرد.
میزان انتقال گشتاور و صلبیت خمشی به سه رده اصلی اتصالات مفصلی اتصالات نیمه صلب و اتصالات صلب تقسیم می شوند.
صلبیت خمشی اتصال بر شرایط سر حدی دو انتهخای عضو تاثیرگذار بوده است
و در ضریب طول موثر عضو و در نتیجه نسبت لاغری عضو اثر داشته و به این ترتیب در طراحی اعضای فشاری تاثیرگذار خواهد بود.
به عنوان مثال اتصال عضو به پیونده ها با رفتار نزدیک به صلب می تواند منجر به کاهش وزن سازه و اثار قابل ملاحظه ناشی از این امر باشد.
کتاب : مبانی طراحی سازه های فضا کار
تالیف:
پروفسور محمود گلابچی
دکتر محمد رضا گلابچی