توصیه های AISE
برای تعیین فاصله بین درزهای انبساط، در ساختمانهای فلزی، در مواردی که در محاسبات آنها هیچگونه تنش حاصل از درجه حرارت در نظر گرفته نشود می توان از جدول زیر استفاده نمود. در این مطلب قصد داریم تا توصیه های AISE برایتان در این سایت شرح دهیم.
حداکثر ابعاد مقاطع انبساطی ساختمانها بر حسب متر توصیه های AISE
وقتی که در فاصله بین دو مقطع حدی انبساط یک ساختمان، از کشش ها یا مهاربندی قائم استفاده می کنیم،توصیه های AISE
فاصله مرکز تا مرکز آنها نباید از 50 متر برای ساختمان و 30 متر برای سالنهای روباز بیشتر باشد .
وقتی که ستونهای بتن مسلح پیش تنیده مورد استفاده قرار می گیرد،
فاصله درزهای انبساط نباید از 60 متر بیشتر شود
و برای دیوارهای باربر آجری فاصله درزهای انبساط از 40 تا 60 متر نباید بیشتر گردد.
بهترین روش ایجاد درز انبساط استفاده از یک محور با ستونهای دوبله است،
که در محل درزهای انبساط به فاصله کافی و موثر کنار یکدیگر قرار داده شده باشند.
بیشتر آیین نامه های ساختمانی دارای محدودیت هایی در مورد محل و فاصله دیوارهای ضد آتش Fire wallمی باشند.
این دیوارها اغلب می توانند در محل استفرار درزهای انبساط باشند.
در این حالت احتیاج است که جزئیات درزها کاملا بررسی و مقایسه شوند.
به غیر از ستون دوبله برای درزهای انبساط غالبا از عناصر لغزان با اصطحکاک کم استفاده می شود.
این سیستم ها هرگز کاملا آزاد نبوده و تا حدی در مقابل حرکت مقاومت می کنند.
تجربه نشان داده است که این سیستم ها قابل اعتماد نمی باشند.
توصیه های AISEدر گذارش فنی شماره 13
در ساختمانهایی که در معرض خطر های ناشی از تغییرات درجه حرارت قرار می گیرند
پیشهاد می کند که حما درزهای انبساط تعبیه شود. این درزهای انبساط باید تقریبا در فواصل 120mاز یکدیگر
تعبیه شود. اگر تغییرات دمایی گسترده ای در ساختمان تاثیر گذار نیست، این فواصل را می توان تا 150m افزایش داد.
در ساختمانهایی که دارای چندین دهانه اند علاوه بر درزهای انبساطی عرضی باید در طول نیز این تمهیدات در صورت نیاز اجرا شود.
ساختمانهایی که دارای عرض بیشت m 150 و یا دارای بیش از 5 دهانه اند باید دارای درز انسباط طولی باشند.
درزهای انبساط ترجیحا باید به وسیله ستون های دوبله مستقل طراحی و اجرا شوند.
امیدواریم مطلب فوق که درباره توصیه های AISE بود ، برایتان مفید باشد.
جهت مطالعه سایر مطالب به بلاگ مراجعه نمایید.