اسپیس فریم (سازه فضاکار)
در معماری و مهندسی سازه ، یک اسپیس فریم یا یک ساختار فضایی (خرپای سه بعدی) یک ساختار صلب ، سبک و خرپا مانند است
که از پایه های بهم پیوسته و به صورت هندسی ساخته شده است.
از قاب های فضایی می توان برای پوشاندن مناطق وسیع با تعداد کمی پشتیبانی داخلی استفاده کرد.
ساده ترین شکل سازه فضاکار ، یک دال افقی از اهرام مربع به هم پیوسته و چهار ضلعی است
که از رشته های فولادی آلومینیومی یا لوله ای ساخته شده است.اسپیس فریم (سازه فضاکار)
از بسیاری جهات ، به نظر می رسد لبه افقی جرثقیل برج تاجی است
که بارها تکرار می شود تا عرض آن بیشتر شود.
یک فرم قوی تر از چهار ضلعی بهم پیوسته تشکیل شده است که در آن تمام پایه ها دارای واحد هستند.
از نظر تکنیکی بیشتر از این به عنوان ماتریس بردار ایزوتروپیک یا در عرض یک واحد خرپای هشت تایی یاد می شود.
تغییرات پیچیده تر ، طول پایه ها را تغییر می دهد تا ساختار کلی را منحنی کند
یا ممکن است اشکال هندسی دیگری را در خود داشته باشد.اسپیس فریم (سازه فضاکار)
سازه فضاکار معمولاً با استفاده از یک ماتریس سختی طراحی می شوند.
ویژگی خاص ماتریس سختی در یک فضای فضایی معماری ، استقلال عوامل زاویه ای است.
اگر اتصالات به اندازه کافی سفت و محکم باشند ،
می توان انحرافات زاویه ای را نادیده گرفت و محاسبات را ساده کرد.
سادگی و زیبایی منحصر به فرد سازه فضاکار در معماری فرم منظم سازه های فضایی از نظر معماری جذاب ، زیبا و با ارزش است
و به همین دلیل است که بسیاری از معماران در سالن ها ، مراکز اجتماعی و غیره قاب های فضایی را به نمایش می گذارند
و در بسیاری از موارد حتی استفاده از ساختارهای فضایی در نمای ساختمان انعطاف پذیری عالی از نظر معماری است
، با استفاده از اشکال هندسی تکراری به ظاهر یکسان می باشداسپیس فریم (سازه فضاکار)
. ما می توانیم اشکال هندسی مختلف را مطابق با طرح های مختلف معماری ، طراحی ایجاد کنیم
و پیکربندی مورد نظر معمار را تولید کنیم.
اشکال معماری رایج شامل شکل تخت ، قوس ، طاقهای بشکه ، گنبد ، چتر ، هرم ، سینوس و غیره است.
بدون نیاز به استفاده از سقف کاذب در سازه های سازه فضاکار، نمای زیبای شبکه های دو لایه در ساختارهای فضایی است
، که به صورت اشکال هندسی مکرر به نظر می رسد ،
چشم انداز دلپذیری را ارائه می دهد که از نظر معماری بسیار ارزشمند است
و به همین دلیل است که تعداد زیادی از معماران از سقف کاذب استفاده نمی کنند
اما از قاب های فضایی در مراکز جامعه ، مساجد ، فرودگاه ها استفاده می کنند. ، و غیره.
امکان اتصال چندین آویز از سقف یک قاب فضایی. می باشداسپیس فریم (سازه فضاکار)
با در نظر گرفتن ظرفیت تحمل بار بالا و همچنین گره های متعدد در فواصل منظم است
، امکان مانور طراحی برای اتصال چندین آویز در هر نقطه مورد نظر را فراهم می کند ،
در نتیجه آثار معماری منحصر به فرد (داخلی) ایجاد می شود.
در سازه فضاکار افزایش / کاهش سطح یک ساختار فضایی اجرا شده است
از هر طرف و به هر روشی در حالی که حفظ ساختار قبلی و رعایت نکات طراحی با حداقل هزینه امکان پذیر است.
این ظرفیت منحصر به فرد سازه های فضایی است
، امکان طراحی و تنظیم برنامه های توسعه را برای معماران و کارفرمایان فراهم می کند.
این ویژگی در هیچ ساختار دیگری یافت نمی شود.اسپیس فریم (سازه فضاکار)
یک ساختار مناسب برای نورپردازی. نقاط از پیش تعیین شده است
روی ساختارهای فضایی (گره های سازه ای) همراه با امکان اتصال نورافکن ها یا سایر منابع نوراست
در هر نقطه از سطح تولید شده ، محیط را زیبا و مناسب برای نور و تزئین می کند.
صرفه جویی در فضای بین لایه های سازه های فضایی مکان مناسبی برای عبور تأسیسات الکتریکی ، مکانیکی ، حرارتی ، و برودتی است
و سایر امکانات ساختاری است.
علاوه بر این ، گره های متعددی از یک ساختار فضایی محدودیت لازم برای عبور این شبکه های ارتباطی می باشد
از امکانات را بدون هیچ هزینه اضافی تأمین می کنند
و قابلیت مشاهده آنها را به حداقل می رسانند.
ضریب ایمنی بالای سازه فضاکار طراحی سازه ای ایمن ، زیبا و پایدار پارامتر مهمی برای هر معمار است.
از آنجا که سازه های فضایی دارای ویژگی های منحصر به فردی هستند ،
سازه های زیادی قابل مقایسه با آنها نیستند.
جهت مطالعه سایر مطالب به بلاگ مراجعه کنید.