بارهای وارده بر سازه های فضاکار
بارهای ثقلی
به طور معمول در دو گروه اصلی بارهای مرده (یا دائمی) و بارهای زنده طبقه بندی می شوند.
بر خلاف سایر بارها مثل بارهای ناشی از زلزله و باد، بارهای زنده را می توان تا حدودی تحت کنترل داشت.بارهای وارده بر سازه های فضاکار
بارهای زنده فرایندهای تصادفی می باشند که تابع متغیرهای معرف زمان و مکانند.
دسته بندی بارهای ثقلی
-
بارهای مرده
-
بارهای زنده
-
بار برف
-
بارهای ناشی از ضربه و بارهای ناشی از ماشین آلات دوار
-
آثار ناشی از ارتعاش بارهای اجرایی
-
بارهای ناشی از کنش های مرتبط با شرایط جوی
بارهای مرده
بارهای مرده، تمامی (وزن) سازه فضاکار، اعضا و اجزای سیستم باربر، سازه های کف و سقف ها است
، کف سازی، نازک کاری، سقف ها و کف های کاذب، تیغه های دایمی، دیوارهای بیرونی و درونی است.بارهای وارده بر سازه های فضاکار
نماسازی، پوشانه ها و تمامی تجهیزات و وسایلی را که در موقعیت ثابت به صورت دائمی استقرار می یابند، در بر میگیرد.
بارهای زنده
بارهای زنده شامل ( وزن ) ناشی از نحوه بهره برداری و اشغال سازه می باشند
که بر اعضا و اجزای سازه فضاکار اعمال می شوند.
تجهیزات تاسیسات الکتریکی و مکانیکی ( که ممکن است شامل آثار ضربه نیز باشند)
در زمره بارهای زنده به شمار می روند.
تغییرات تصادفی بارهای زنده معمولا از طریق جمع کردن فرایند بارهای زنده تعلیقی و فرایند بارهای زنده گذرای مستقل، مدل سازی می شوند.
بار برف
اگرچه بار برف نیز دادای ماهیت ثقلی است،
بارهای ناشی از ضربه و بارهای ناشی از ماشین آلات دوار
بارهای متعارف دینامیکی در دو دسته عمده طبقه بندی می شوند:
در این حالت پاسخ سازه تابع جرم مرتعش و ویژگی های سختی و استهلاک سازه است.
بارهای چرخه ای تناوبی معمولا ناشی از کار ماشین آلات بوده
و ممکن است ملزومات خاصی را در طراحی سازه و جزییات اجرایی به منظور ایزوله کردن یا کاهش آثار ارتعاشات ناشی از آنها، نسبت به سازه اصلی، ایجاب نماید.
در اینگونه موارد، احتمال بروز حالت شدید و ارتعاشات تشدیدی سازه اصلی را باید مدنظر داشت.
همچنین از موارد محتمل، ضربات ناشی از توقف اطاقک آسانسور، جرثقیل های متحرک و نظایر آنها می باشد.
سازه های فضاکار باز
سازه های فضاکار نیمه بسته
به سازه هایی گفته می شود که دادای دو شرط زیر باشند:
الف) مساحت سطح کل بازشو در وجهی که فشار بیرونی بر آن وارد می شود،
به میزان ده درصد از محموع مساحت سطوح بازشوها در بقیه وجوه سازه ( شامل دیوارها و سقف ها ) افزون تر باشد.
ب) مساحت سطح کل بازشوها در دیوار یا وجهی که با فشار بیرونی بر آن وارد می شود،
کوچکتر 1% مساحت آن وجه باشد و در عین حال، مجموع مساحت بازشوها در سایر وجوه سازه از 20% تجاوز نکند
سازه های فضاکار بسته
سازه هایی که با شرایط سازه های باز یا نیمه بسته مطابقت نداشته باشند،
در این گروه طبقه بندی می شوند.
سطح موثر باد
به سطحی گفته میشود که برای تعیین ضرایب فشار باد به کار برده می شود.
ساز های انعطاف پذیر
سازهایی لاغر تلقی می گردند که نسبت ارتفاع آنها به بعد کوچک ساختمان از 4 تجاوز نماید.
سیستم اصلی مقاوم در برابر نیروی باد
مجموعه ای از اجزا سازه که صرف نظر از اثرات موضعی در مسیر انتقال نیروهای ناشی از باد قرار داشته است
این سیستم عموما بار باد را در بیش از یک سطح وجه دریافت و منتقل می کنند.