نتایج جستجو برای : خرپا

گنبدهای ژئودزیک

سازه های فضاکار کش بستی نوع جدیدی از سازه های فضاکار می باشند که در آنها از کابل ها به عنوان اعضای کششی استفاده می شود. به عبارت دیگر وجه تمایز این سازه ها با سیستم های خرپای فضایی معمولی جایگزینی کابل ها با میله های مورد استفاده در سیستم های معمول است. تنسگرینی یک مفهوم سازه ای است که می تواند در کاربری های مختلفی استفاده شود. توانایی این سازه ها برای حفظ حالت تعادل خود بدون حضور نیروهای خارجی، خاصیت انعطاف پذیری، وزن کم، و نیز راحتی حمل و نقل و نصب این سازه ها انگیزه ای برای مطالعه بیشتر دانشمندان و مهندسان در زمینه سازه های کش بستی بوده است.

گنبدها در سازه فضاکار

گنبد های مشبک ممکن است تک لایه یا دو لایه باشند. یک شبکه را به هر شکل دلخواه می توان روی یک کره تصویر نمود و ساختار گنبدی ایجاد نمود، اما رعایت نکات فنی الزامی است. در صورتی که الگوی یک شبکه تخت را بر سطحی منحنی تصویر نموده و تطابق دهیم، گنبد شبکه گونه تک لایه ایجاد می شود. گنبد های تک لایه برای دهانه های کوچکتر استفاده می شود و گنبدهای دو لایه برای دهانه های بسیار بزرگ به کار می روند. در گنبدهای تک لایه باید دقت لازم برای اطمینان از مقاومت کافی خمشی برشی، علاوه بر مقاومت در مقابل نیروهای محوری و ممانعت از بروز پدیده کمانش ( فروجهش ) به عمل آید. با توجه به نسبت خیز به دهانه، اتصالات گنبدهای تک لایه مشبک را باید چنان طراحی نمود که صلبیت به میزان مورد نظر تامین گردد.

درباره سیستم مرو

که در این صورت اتصالات بزرگتری خواهیم داشت.
آلومینیوم علاوه بر اینکه وزن و مدول الاستیسیته یک سوم فولاد دارد،
مقاومت کششی بالاتری نیاز دارد.
یکی از گوی های متداول در کشور ما از جنس آلیاژ فولادی سیکا45 با مقاومت fyو fuکمی بیش از st52 می باشد

و گوی ها، مخروطی ها و همه اجزای سازه فضاکار به صورت مرو از آلیاژ فولاد تولید می گردد.
مهمترین عیب سیکا45 این است که چنانچه نیاز به جوش روی آن باشد،
جوش پذیری خوبی ندارد و باید با پیش گرمایش،امکان جوش روی گوی را فراهم کرد.
گوی استاندارد با زوایای مابین پیچ برابر45 درجه می باشد.
ضخامت های معمول گوی ها از 60 تا 90 میلی متر تا 30 سانتی متر متغییر است.
قطر معمول خارجی گوی ها به طور استاندارد در اندازه های 150،130،60،90،110 سانتی متر است.
آنچه در طراحی اتصالات به خصوص طراحی گوی ها حائز اهمیت است،
بررسی عدم تداخل پیچ های درون آن است

درباره سیستم قطعه کوچک

،به دلیل عملکرد بهتر آنها در مقاومت در برابر نیروهای داخلی خرپاهای فضایی استفاده می شود
(درحالت عادی،نیروهای محوری خالص به صورت فشاری یا کششی به علاوه کمی آثار خمشی ثانویه).
اعضای لوله ای زیبایی ظاهری هم دارند.
این مسئله ،به ویژه زمانی که شبکه های فضایی بدون پوشش رهامی شوند
تا کاربران ساختمان بتوانند الگوی هندسه ی منظم شبکه را تصدیق کنند،
برای معماران اهمیت بسیاری دارد.
تفاوت اعضای لوله ای در سیستم های مختلف مربوط به جزییات اتصال انتهای آنها در گره هاست .
در بیشتر انواع انها قطعات اضافی زیادی برای اعضای لوله ای وجود دارد.
برای مثال در سیستمkk مرو این قطعات به صورت فرم مخروطی ، است
در سیستم نودوس به صورت دنده های ریخته شده صلب و یا در خرپای فضایی KT به صورت سرپوش و ورقه های اتصال می باشند.
این قطعات اضافی به انتهای اعضای لوله ای از پیش بریده شده جوش میشود.
درسیستم های دیگر در اغلب موارد انتهای خود لوله با پروفیل ساده یا چین دار اصلاح می شوند.
(به طور مثال تریودتیک ) این نمونه ها سیستم های سبک وزنی از قبیل یونی استرات\مودا اسپن هستند که ازمقاطع ناودانی و به صورت سرد شکل گرفته
و خم شده اند و برای تنظیم اتصال خود در انتها ،سوراخ های مهاری تعبیه شده ای دارند.