بایگانی دسته بندی ها مطالب

مخروط ها دارای پیچ های اتصالی اند که یک میله شش ضلعی برای مقاطع نزدیک به سر و یک مقطع صاف برای بقیه آن را نگه می دارند.
یک مهره پوششی که درست فاصله بین انتهای عضو و گره را حفظ میکند،
پیچ با مقطع صاف و شش ضلعی را احاطه می مند.
مقطع داخلی مهره شبیه به پیچ است و مقطع خارجی، فرم صاف و شش ضلعی دارد.

این سیستم اتصال اجازه می دهد تا هر عضوی در هر زمان به سادگی از شبکه خارج شود.
و عضو به راحتی می تواند جا به جا شود و تغییر مکان دهد.
به طور معمول، پوشش نهایی از پودر پلی استر الکترواستاتیک با حداقل ضخامت 70 میکرون بر روی لوله ها قرار می گیرد
ابتدا روغن را از روی سطح پاک کرده است
و آستری از جنس فسفات قبل از پوشش نهایی به کار می برند.
پوشش نهایی از جنس پلی استر، قدرت و مقاومت خوبی دارد و سطحی شبیه لاک تولید می کند.
برای گره های با قطر کوچک، می توان فرایندی مشابه آنچه در لوله ها انجام شد، به کار برد.
هرچند در قطرهای بزرگ، ضخامت بیشتر مصالح گره، مشکلاتی به وجود می آورد.

مهره ای است که در فشار عمل می کند و جهت محکم کردن پیچ ها در داخل گوی نیز استفاده می شود.
اسلیوها به دو شکل شیاردار و سوراخ دار تولید می شوند که توسط پیچ به پیچ متصل می گردند.
جهت محکم کردن و اطمینان از ورود کافی پیچ درون رزوه از اسلیو یا غلاف استفاده میکنیم
که طول آن بستگی به نیروی موجود در اتصال و طول پیچ دارد.
غلاف ها در دو نوع فرج کاری یا نوع استفاده از دستگاه تراشکاری اتوماتیک       CNC تولید می شود.

که در این صورت اتصالات بزرگتری خواهیم داشت.
آلومینیوم علاوه بر اینکه وزن و مدول الاستیسیته یک سوم فولاد دارد،
مقاومت کششی بالاتری نیاز دارد.
یکی از گوی های متداول در کشور ما از جنس آلیاژ فولادی سیکا45 با مقاومت fyو fuکمی بیش از st52 می باشد

و گوی ها، مخروطی ها و همه اجزای سازه فضاکار به صورت مرو از آلیاژ فولاد تولید می گردد.
مهمترین عیب سیکا45 این است که چنانچه نیاز به جوش روی آن باشد،
جوش پذیری خوبی ندارد و باید با پیش گرمایش،امکان جوش روی گوی را فراهم کرد.
گوی استاندارد با زوایای مابین پیچ برابر45 درجه می باشد.
ضخامت های معمول گوی ها از 60 تا 90 میلی متر تا 30 سانتی متر متغییر است.
قطر معمول خارجی گوی ها به طور استاندارد در اندازه های 150،130،60،90،110 سانتی متر است.
آنچه در طراحی اتصالات به خصوص طراحی گوی ها حائز اهمیت است،
بررسی عدم تداخل پیچ های درون آن است

،به دلیل عملکرد بهتر آنها در مقاومت در برابر نیروهای داخلی خرپاهای فضایی استفاده می شود
(درحالت عادی،نیروهای محوری خالص به صورت فشاری یا کششی به علاوه کمی آثار خمشی ثانویه).
اعضای لوله ای زیبایی ظاهری هم دارند.
این مسئله ،به ویژه زمانی که شبکه های فضایی بدون پوشش رهامی شوند
تا کاربران ساختمان بتوانند الگوی هندسه ی منظم شبکه را تصدیق کنند،
برای معماران اهمیت بسیاری دارد.
تفاوت اعضای لوله ای در سیستم های مختلف مربوط به جزییات اتصال انتهای آنها در گره هاست .
در بیشتر انواع انها قطعات اضافی زیادی برای اعضای لوله ای وجود دارد.
برای مثال در سیستمkk مرو این قطعات به صورت فرم مخروطی ، است
در سیستم نودوس به صورت دنده های ریخته شده صلب و یا در خرپای فضایی KT به صورت سرپوش و ورقه های اتصال می باشند.
این قطعات اضافی به انتهای اعضای لوله ای از پیش بریده شده جوش میشود.
درسیستم های دیگر در اغلب موارد انتهای خود لوله با پروفیل ساده یا چین دار اصلاح می شوند.
(به طور مثال تریودتیک ) این نمونه ها سیستم های سبک وزنی از قبیل یونی استرات\مودا اسپن هستند که ازمقاطع ناودانی و به صورت سرد شکل گرفته
و خم شده اند و برای تنظیم اتصال خود در انتها ،سوراخ های مهاری تعبیه شده ای دارند.