کف ستون در سوله
با محاسبه قابهای تک دهانه
و یا چند دهانه مشخص خواهد شد( کف ستون در سوله)که جمله دوم رابطه فوق چقدر در میزان تنش زیر پی موثر خواهد بود.
با تغییر مکان ستون بر روی پی و با انتقال پی به میزان e=H*h به سمت خارج قاب می توان مقدار قابل ملاحظه ای در ابعاد پی صرفه جویی کرد.
اگر چه باید تاثیر نیروهای باد و زلزله را در ترکیب با بارگذاری های مختلف روی چنین شالوده ای بررسی کرد،
تجربه نشان داده است که چنین ترکیباتی در بارگذاری تعیین کننده نخواهد بود.
مسئله دیگری که در شالوده ها باید در نظر داشت، وجود پایه های بتنی یا PEDESTAL است.
کوتاهی و چاقی اینگونه اعضا معمولا باعث میشود که به عنوان یک قطعه صلب برای پایه قاب به حساب آمده و در محاسبه شالوده باید نیروها را معمولا موثر به رأس پایه بتنی دانست.
این کار باعث می شود که نیروی افقی تأثیر بسیار زیادی در محاسبه شالوده داشته باشد،چرا که مقدارh در روابط فوق به نحو قابل توجهی اضافه می شود.
در این حالت تأثیر نیروهای جانبی ناشی از عملکرد جرثقیل، باد و زلزله در تعیین ابعاد و فولادگذاری پی قابل چشم پوشی نیست.
آنچه در سطور فوق گفته شد، مربوط به پی های سطحی است،
در صورت ضعف خاک زیر پی و یا بزرگی نیروهای وارده از ساختمان به پی، لازم است پی های عمیق (شمع) نیز استفاده شود.
کف ستون ها
برای اتصال ستون به شالوده و توزیع نیروی متمرکز آن روی سطح شالوده، به طوری که تنش در محل اتکا از حد معینی تجاوز ننماید انتهای تحتانی (پای) ستونهای فلزی را به ورق های تقسیم فشار ختم می نمایند.
انواع اصلی تیگه گاه ستون ها به دو نوع گیر دار و مفصلی تقسیم می گردد.
ساده ترین نوع تکیه گاه مفصلی که برای ستون های با نیروی محوری بزرگ استفاده می شود ،
عبارت است از یک ورق تقسیم فشار ضخیم که انتهای ستون روی آن قرار داده شده است.
برای ستون های سبک، تکیه گاه طوری طراحی می شود
که در آنها تمام بارها از طریق جوش به ورق تقسیم فشار منتقل شوند.
در صورتی که بار ستون و برون محوری آن زیاد باشد، اتصال ستون به ورق تقسیم فشار با استفاده از قطعات ورق یا لچکی ها انجام می پذیرد.
اگر بار و برون محوری خیلی زیاد باشد حتی می توان از پروفیل های نورد شده
نظیر ناودانی برای اتصال ستون به ورق تقسیم و توزیع یکنواخت بار ستون روی ورق مزبور کمک گرفت.
برای جوشکاری( کف ستون در سوله) راحت تر، بهتر است که پایه های با یک جان که به وسیله سخت کننده یا مهارهایی از ورق تقویت شده اند استفاده نمود.
این نوع پایه ها در جهت عمود بر صفحه قاب دارای سختی کمی می باشند.
برای ستون های سنگین تر می توان از پایه هایی با دو جان استفاده نمود.
در این حالت پایه ها دارای ابعاد بزرگ بوده و به این دلیل آنها را نمی توان به عنوان یک عضو همراه ستون منتقل نمود.
در ستون های یکپارچه با مقطع متغیر می توان از تکیه گاه نشان داده شده در شکل 12-12 استفاده نمود.
در ستون های مجزا (با جان باز) در ساختمانهای صنعتی می توان از دو پایه جدا از هم که به وسیله نبشی کششی بهم متصل شده استفاده نمود،
و این در حالی است که فاصله بین دو شاخه یک ستون ساختمان صنعتی زیاد باشد.
این نوع پایه نسبت به نوع مشابه یکپارچه اقتصادی تر است.
ورق های تقسیم فشار به وسیله پیچ های مهاری به شالوده متصل می شوند.
نقش اصلی پیچهای مهاری انتقال کشش حاصل از برون محوری بار ستون است.
ولی گاه انتقال نیوری برشی وارد بر ستون نیز به پیج های مهاری .اگذار می شود.
ضخامت ورق تقسیم فشار به طور متعارف 14 تا 30 میلیمتر بوده
و برای ورق پای بدون پشت بند لچکی ها و پشت بند ها گاه تا 60 میلیمتر نیز می رسد.
ضخامت لچکی ها 8 تا 16 میلیمتر بوده
و گاه به 24 میلیمتر نیز برای لچکی ها و پشت بندها مصرف می گردد.
در ساختمانهای معمولی قطر پیج های مهاری معمولا 16 تا 32 میلیمتر قبوده
و در ساختمانهای صنعتی تا 100 میلیمتر نیز می رسد.
در ساختمانهای معمولی،( کف ستون در سوله) پیچ های مهاری از سوراخ هایی که در ورق کف ستون تعبیه می شوند عبور نموده
و مستقیما روی آن بسته می شوند، ولی در ساختمانهای صنعتی، وقتی که تنشهای وارده در پای ستون زیاد باشد،
پیچ های مهاری را در خارج ورق کف ستون قرار داده
و آنها را به کمک شاهین به ورق تقسیم فشار تکیه می دهند.
به عبارت دیگر، پیچ های مهاری روی شاهین بسته شده
و شاهین نیروی آنها را روی ورق تقسیم فشار اعمال می نماید.
نکاتی پیرامون طرح و محاسبه کف ستون ها و پیچ های مهاری آنها
به طور معمول وقتی که برون محوری بار ستون کم باشد،
با قبول پیوسته بودن شالوده و ستون و با کاربرد فرمولهای مقطع یکنواخت می باشد
پس از مساحبه توزیع تنش ( کف ستون در سوله)در زیر ورق کف ستون؛ ضخامت ورق کف ستون را تعیین می نمایند.