مزایا و معایب سازه فضاکار
نصب سازه
سازه پس از تنظیم نهایی در موقعیت خود استقرار یافته و نصب می شود.
به طور معمول و با توجه به شرایط محیطی، از جمله باد و به ویژه درجه حرارت است مزایا و معایب سازه فضاکار
موقعیت سازه به طور دقیق تعیین و خطاهای موجود محاسبه است
در مرحله تنظیم نهایی، خطاها تا حد ممکن سرشکن شده
و با توجه به حدود راواداری های مجاز، سازه در بهترین موقعیت ممکن استقرار داده می شود.
متعاقبا قطعات و دستگاه های تکیه گاهی تنظیم و سازه بر تکیه گاه ها تثبیت می گردد.مزایا و معایب سازه فضاکار
در طراحی سازه های فضاکار باید جزییات اجرایی نصب پیش بینی است
رواداری های نصب تعیین، ملاحظات لازم تبیین و در نقشه ها است
همچنین مشخصات فنی ساخت و نصب قید گردند.
ملاحظات اقتصادی
روش نصب سازه می تواند تاثیر بسزایی در قیمت تمام شده یک پروژه سازه فضایی داشته باشد.
بنابراین همواره باید مطالعات لازم برای چگونگی روند
نصب قبل از هر گونه اجرا به خوبی انجام شود.
در انتخاب روند نصب باید به قسمت بالای جرثقیل، قسمت بالای داربست های موقت سازه های موقت، هزینه حمل و نقل و….. توجه نمود.
گاهی اوقات استفاده از جرثقیل با ظرفیت بالاتر به دلیل پایین آوردن ساعات کاری در عین بالاتر بودن قیمت نسبت به موارد با ظرفیت پایین تر به صرفه تر است.
همچنین در صورتی که بتوان سقف را با حداقل تداخل در مراحل ساخت است
سایر قسمت های ساختمان و تا حد امکان نزدیک به سطح زمین ساخت،
صرفه جویی چشمگیری در زمان و هزینه به وجود خواهد آمد.
بر این اساس بهتر است
شبکه های فضایی مسلح اغلب روی تکیه گاه های موقت در فاصله چند متری از سطح زمین در سطحی مناسب است
برای نصب تاسیسات و پوشش بام، قبل از بالا بردن به محل نهایی خود بر پا شوند
و در مورد سازه های فضای پیچیده از روش پانتادوم به طریق مشابه استفاده شود.
روش نصب سازه فضایی: پانتادوم
اگر سازه به صورت مسطح می بود، طراحی چنین مقطعی امکان پذیر نبود، چون بیش از حد ناپایدار می شد.
اما از آنجا که سازه مذکور دارای رفتار سه بعدی است،
قرار گیری مفصل ها باعث ناپایداری آن نمی شود.
معمار پروژه، ایسوزاکی می خواست فرم سقف یک شکل گنبدی کامل را القا نکند،
بلکه اشاره ای به روش ساخت گنبد در فرم نهایی آن مستقر باشد.
یعنی شکل نهایی این احساس را به وجود آورد
برای تاکید هر چه بیشتر بر روش ساخت بخش های متحرک سازه را به همان صورت نگاه داشت
و از آنها به عنوان نور گیری های سقفی استفاده نمود.
مزایا و معایب سازه های فضاکار:
سازه های فضاکار مزایای فراوانی دارند
که استفاده از آنها را در دنیای معماری و مهندسی امروز رایج کرده اس. از جمله:
1- تقسیم بار:
مشارکت اغلب اعضای سازه در تقسیم و توزیع بار و همچنین به کارگیری حداکثری ظرفیت باربری اغلب اعضا است.
این مزیت در مقایسه با سازه های صفحه ای با دهانه ، ارتفاع و بار وارده مساوی است
با فرض اینکه اعضای سازه ای اندازه های مشابهی داشته باشند،
موجب کاهش حداکثر تغییر شکل در اعضای سازه ای می شود.
به این ترتیب یک سازه سه بعدی سبک تر و کم ارتفاع تر برای حمل باری مشابه به کار خواهد رفت،
در صورت تخریب خسارات جانی کمتری خواهد داشت
و حداکثر تغییر شکل آن بیش از سازه های صفحه ای نخواهد شد.
همچنین این مسئله می تواند هزینه سازه های تکیه گاهی نظیر ستون های بزرگ و پی ها را کاهش دهد.
سبک بودن سازه های فضاکار سبب می شود
از آنها در ساخت اضافه طبقات بر روی ساختمان موجود
و در زمین های با مقاومت خاک پایین نیز استفاده فراوانی صورت گیرد.
از ویژگی کم بودن تغییر شکل سازه های فضاکار، در ساخت سازه های نگهدارنده آنتن های سهموی، آنتن های چند بشقابی و تلسکوپ ها است
که علاوه بر سبکی، نیاز به صلبیت بالا نیز دارند، استفاده می شود.
دقت مورد نیاز در چنین کاربردهایی انقدر بالاست
که برای تعیین محدوده قابل قبول، از روش های دقیق ریاضی استفاده می شود.
سازه های فضاکار در این مورد به خوبی پاسخگوی دقت مورد نیاز هستند.
2– قابلیت فراوان برای حمل بارهای بزرگ متمرکز و غیر متقارن:
تیرها و خرپاهای مسطح باید قابلیت تحمل هر نوع بار متمرکز یا بارهای متحرک سنگین را داشته باشند،
ولی در شبکه های فضایی چنین بارهای متمرکزی به صورت یکنواخت درون سازه و تمامی تکیه گاه ها توزیع می شوند.
به همین علت می توان بارهای سنگین متمرکز را به هر اتصالی در آنها وارد نمود.
این خصوصیت سازه های فضاکار، به طور مشخص در آشیانه های تعمیر و نگهداری هواپیما کاربرد دارد.
چون اجازه می دهد سیستم ها و تجهیزات مربوطه، به هر گره دلخواهی آویزان شوند و انعطاف پذیری زیادی در کار ایجاد شود.
3– پوشش دهانه های وسیع:
استفاده از سازه فضایی در مقایسه با دیگر انواع سازه ها نظیر سوله است
یا خرپاها، مخصوصا در دهانه های بزرگ، آن را به عنوان تنها گزینه مورد قبول و اقتصادی ترین آنها مطرح می کند.
4- مقاومت و ایمنی سازه:
درجه نامعینی بالای این سیستم و ذخیره مقاومتی بیشتر نسبت به سازه های معمول است
پیچ و مهره ای بودن اتصالات و سهولت کنترل کیفیت قطعات است
که ضریب اطمینان و ایمنی سازه را به میزان قابل ملاحظه ای افزایش می دهد
و به همین دلیل امکان مراقبت از سلامتی سازه در این نوع سازه ها به نسبت سایر سازه ها بیشتر است.
اعضا و اتصالات سازه های فضایی به صورت صنعتی و با فناوری پیشرفته تولید می شوند
و لذا کیفیت این قطعات بالا می باشد.
رنگ آمیزی آنها به صورت الکترواستاتیک و یا سیستم های چند جزیی اپوکسی انجام می شود
که سبب می شود قطعات عمری طولانی داشته باشند.
در ضمن، در صورت نیاز به افزایش مقاومت قطعات در مقابل خوردگی از روش های مختلف گالوانیزه و آبکاری استفاده می شود.