درباره سیستم قطعه کوچک
درباره سیستم قطعه کوچک سیستم های بیشتر در دهانه های متعارف کاربرد دارند
و توسعه انها برای استفاده در دهانه های بزرگ اغلب اقتصادی نخواهد بود
درچنین مواردی اگر رفتار سازه در بخش های از ان در امتدادهای متفاوت یکسان نباشددرباره سیستم قطعه کوچک
یا به عبارت دیگر نیروهای درونی در یک امتداد به نسبت قابل ملاحظه باشددرباره سیستم قطعه کوچک
و دیگر اعضا را در دیگر گره ها به اعضای ممتد متصل کرد
اغلب با طراحی یک اتصال خاص در چنین موقعیت هایی می توان دامنه ی استفاده از سیستم های متعارف را گسترش داد.
همچنین با استفاده از یک شبکه ی سازه فضا کار اصلی که با اتصالات خاص لیجاد خواهد شد،
می توان سطح مورد پوشش را به سطوح را با سیستمهای پیونده ای یا واحدی پوشش داد.
به عبارت دیگر، در این روش شبکه ی سازه فضاکار اصلی از اتصال زیرمجموعه های فضاکار شبکه ای متشکل از از سیستمهای متعارف تشکیل می شود.
می توان از نظم معمول شبکه های سازه فضاکار استفاده کرده
از این سیستم ها در آیین نامه ی سازه های فضاکار ایران ،با نام سیستم های ویژه یاد می شود.رباره سیستم قطعه کوچک
گروه سوم، سیستم های واحدی،در این سیستم ها هر واحد سازه فضاکار (مدول)،خود مجموعه ای از ضلع های مرتبط با یکدیگر است.
در واقع واحدهای تکرار شونده که شبکه را تشکیل می دهند،
ویژگی های هندسی این واحدها،نوع اجزای تشکیل دهنده ی آنان است
و نحوه ی اتصال واحدها،به یکدیگر موجب تنوع قابل ملاحظه ی این سیستم ها گردیده است.
یک مدول تکرارشونده ممکن است تک واحدی یا چند واحدی باشد.
در سیستم های واحدی،معمولا این اتصالات از نوع پیچی می باشد.
اعضای هر واحد ممکن است با استفاده از پیوندهای مختلف و یا مستقیما به یکدیگرمتصل شوند.درباره سیستم قطعه کوچک
دربرخی از سیستمها،تنها از یک نوع واحد تکرارشونده است
و برخی دیگر از چند واحد متفاوت برای ایجاد مجموعه یا زیرمجموعه های شبکه ای سازه ی فضاکار استفاده می شود
.سیستم های متشکل از تعداد محدودی از واحدهای حتی المقدور یکسان تکرار شونده است
متداول ترین انواع این سیستم ها با توجه به کاربرد گسترده انها در سازه های فضاکار است
شامل سیستم های موسوم به دایاموند،کیوبیک،یونی بات و اسپیس دک تقسیم بندی می گردد.
سیستم اتصال واحدی تولیدشده ی شرکت های ایرانی مشابه سیستم اتصال واحدی نوع یونی بات فرانسه می باشد.
ایین نامه سازه های فضا کار ایران در بخشی دیگر،این دسته بندی را با عنوان دسته بندی از دیدگاه مدول های مبنا مطرح می کند
و در آن،سیستم هارا در دو رده ی سیستم های پیونده ای (گرهی) و سیستم های واحدی(مدوله) مورد بررسی قرار می دهند.
در بخش های پیشین به طور مختصر به برخی از این شبکه ها اشاره شد.
در این بخش سیستم های رایج سازه های فضا کار به تفصیل بررسی می شوند.
3-5-1-سیستم های قطعه کوچک یا پیونده ای
سیستم های «قطعه کوچک» در روش اتصال متفاوت هستند.
برای اعضای این سیستم ها بیشتر از لوله هایی با مقطع مربع و دایره ی تو خالی است
،به دلیل عملکرد بهتر آنها در مقاومت در برابر نیروهای داخلی خرپاهای فضایی استفاده می شود
(درحالت عادی،نیروهای محوری خالص به صورت فشاری یا کششی به علاوه کمی آثار خمشی ثانویه).
اعضای لوله ای زیبایی ظاهری هم دارند.
این مسئله ،به ویژه زمانی که شبکه های فضایی بدون پوشش رهامی شوند
تا کاربران ساختمان بتوانند الگوی هندسه ی منظم شبکه را تصدیق کنند،
برای معماران اهمیت بسیاری دارد.
تفاوت اعضای لوله ای در سیستم های مختلف مربوط به جزییات اتصال انتهای آنها در گره هاست .
در بیشتر انواع انها قطعات اضافی زیادی برای اعضای لوله ای وجود دارد.رباره سیستم قطعه کوچک
برای مثال در سیستمkk مرو این قطعات به صورت فرم مخروطی ، است
در سیستم نودوس به صورت دنده های ریخته شده صلب و یا در خرپای فضایی KT به صورت سرپوش و ورقه های اتصال می باشند.
این قطعات اضافی به انتهای اعضای لوله ای از پیش بریده شده جوش میشود.
درسیستم های دیگر در اغلب موارد انتهای خود لوله با پروفیل ساده یا چین دار اصلاح می شوند.
(به طور مثال تریودتیک ) این نمونه ها سیستم های سبک وزنی از قبیل یونی استرات\مودا اسپن هستند که ازمقاطع ناودانی و به صورت سرد شکل گرفته
و خم شده اند و برای تنظیم اتصال خود در انتها ،سوراخ های مهاری تعبیه شده ای دارند.
کتاب : مبانی طراحی سازه های فضا کار
تالیف:
پروفسور محمود گلابچی
دکتر محمد رضا گلابچی