اتصالات سازه
2-قابلیت فراوان برای حمل بارهای بزرگ متمرکز و غیر متقارن:
تیرها و خرپاهای مسطح اتصالات سازه باید قابلیت تحمیل هر نوع بار متمرکز یا بارهای متحرک سنگین را داشته باشند،
ولی در شبکه های فضایی چنین بارهای متمرکزی به صورت یکنواخت درون سازه و تمامی تکیه گاه ها توزیع می شوند .
به همین علت می توان بارهای سنگین متمرکز را به هر اتصالی در آنها وارد نمود.
این خصوصیت سازه های فضاکار ،به طور مشخص در آشیانه های تعمیر و نگهداری هواپیما کاربرد دارد.
چون اجازه می دهد سیستم ها و تجهیزات مربوطه ، به هر گره دلخواهی آویزان شوند و انعطاف پذیری زیادی در کار ایجاد شود.
3-پوشش دهانه های وسیع :
سیستم های سازه فضاکاری قادر به پوشاندن دهانه های بزرگ با حداقل مواد مصرفی می باشند
(فولاد مصرفی در سازه فضاکار یک سوم کمتر از سازه های متداول دیگر می باشد ).
استفاده از سازه فضایی در مقایسه با دیگر انواع سازه ها نظیر سوله و یا خرپاها ،مخصوصا در دهانه های بزرگ ، آن را به عنوان تنها گزینه مورد قبول و اقتصادی ترین آنها مطرح می کند.
4-مقاومت و ایمنی سازه :
درجه نامعینی بالای این سیستم و ذخیره مقاومتی بیشتر نسبت به سازه های معمول ، پیچ و مهره ای بودن اتصالات و سهولت کنترل کیفیت قطعات و اتصالات و ساخت کارخانه ای قطعات به صورت پیش ساخته عواملی است که ضریب اطمینان و ایمنی سازه را به میزان قابل ملاحظه ای افزایش می دهد و به همین دلیل امکان مراقبت از سلامتی سازه در این نوع سازه ها به نسبت سایر سازه ها بیشتر است.
اعضا و اتصالات سازه های فضایی به صورت صنعتی و با فناوری پیشرفته تولید می شوند
و لذا کیفیت این قطعات بالا می باشد.
که سبب می شود قطعات عمری طولانی داشته باشند .
در ضمن ، در صورت نیاز به افزایش مقاومت قطعات در مقابل خوردگی ، از روش های مختلف گالوانیزه و آبکاری استفاده می شود.
همان طور که پیش از این بیان شد ، سازه های فضاکاری در مقایسه با سازه های سنتی دارای وزن کمتری می باشند
و این مساله ، علاوه بر مزایای اقتصادی ، یکی از دلایلی است که سازه های فضاکار در مقابل زلزله مقاومت قابل توجهی داشته باشند .
علت دیگر این مقاومت قابل توجه ، این است که شبکه یک سازه فضایی در تمام جهات دارای سختی متناسب بوده
و انتقال نیروها به تکیه گاه ها به راحتی صورت می گیرد.
نکته دیگر در رابطه با درجه ایمنی سازه های فضاکار این است که حتی در شرایط شدید بحرانی که صدمه ای به سازه وارد شود ،
این صدمه در اغلب موارد به صورت محلی قابل تعمیر می باشد .
یعنی فروریختن تعداد محدودی از اعضا، برای مثال کمانش فشاری تحت بارگذاری بیش از حد ، لزوماً منجر به فروپاشی سازه نمی شود .
علت این خصوصیت سازه های فضایی درجه بالای همبستگی اجزای سازه و عملکرد یکپارچه مجموعه سازه می باشد.
اگرچه در برخی مواقع ، استثنائاتی وجود دارد .
یک نمونه جالب ،فروریختن خرپای فضایی سقف ساختمان مرکز شهر هارتفورد ، کالیسئوم ، در ژانویه 1978 است.
مقاومت سازه های فضایی به مقاومت آنها در برابر آسیب های ناشی از آتش سوزی و نیروهای دینامیکی از جمله انفجار و زلزله کمک می کند.
در مورد آتش سوزی و یا انفجار این امکان وجود دارد
که خرابی های شبکه فضایی در یک قسمت اتفاق افتاده و موجب می شود تا گرما و دود آتش و یا موج ناشی از انفجار از قسمت تخریب شده خارج شود.
البته اگر اعضای بحرانی (مانند اعضای تحت تاثیر تنش فشاری زیاد و یا اعضای جان ، در مجاورت ستون های تکیه گاهی منفرد) تخریب شده
و یا تضعیف شوند ، فروریختن کامل سازه بعید نیست.
5-نصب تاسیسات :
به دلیل وجود فضای باز بین دو لایه شبکه های فضایی ، نصب تاسیسات مکانیکی و الکتریکی و کانال های هوا درون ارتفاع سازه به سادگی میسر است .
با این مزیت که این تاسیسات از حداقل دید برخوردار می باشد
و همچنین اتصال این قطعات و قطعات الحاقی دیگر نظیر تابلو ها ، نورافکن و .
به دلیل وجود سیستم منظمی از تکیه گاه ها ، اتصال این تاسیسات بسیار ساده است
اگر تجهیزات سنگینی در سازه فضایی نصب شود ،
بار بازده باید بر نقاط گره ها وارد شود .
6-اجزای مدولار :
براین اساس اجزای سازه با ابعاد بسیار دقیق و با کیفیت مطلوب تولی می شود
و اغلب به راحتی قابل حمل و نقل هستند
و به جز برپایی در سایت به کار بیشتری نیاز ندارند.
به دلیل این طبیعت مدولار ، سازه های فضایی به راحتی